Не стала беларускага паэта і перакладчыка з Падмаскоўя
З горада Балашыха прыйшла сумная вестка – на 72 годзе жыцця ад каронавірусу памёр паэт і перакладчык Ігар Бурсевіч (1949-2021).
Родам Ігар Бурсевіч быў з вёскі Чамяры Слонімскага раёна. З той вёскі, з якой паходзяць вядомыя на Беларусі людзі: палітык былой Заходняй Беларусі Максім Бурсевіч, доктар медыцынскіх навук Андрэй Пракапчук, доктар гістарычных навук Міхаіл Міско, даследчыкі беларускага тэатра Сцяпан Міско і Уладзімір Іскрык, скульптар Іван Міско, пісьменнікі Анатоль Іверс, Якуб Міско, Іван Чыгрын і іншыя.
Тут прайшло яго дзяцінства і школьныя гады. Адсюль ён падаўся ў свет, бо выбраў сур’ёзную прафесію ваеннага будаўніка. Таму, куды пасылала на той час вялікая краіна СССР, там і прыходзілася служыць і жыць. А калі атрымліваў армейскі водпуск — спяшаўся на сваю Бацькаўшчыну, да родных і блізкіх людзей, да сваіх землякоў. Пра іх і пісаў свае вершы па-беларуску і па-расейску.
У 2004 годзе ў Слоніме выйшаў з друку яго першы зборнік вершаў “Рамантыка дарог”. А потым былі новыя кнігі, якія ўсе выйшлі ў Беларусі, найперш у менскім выдавецтве “Кнігазбор”. А гэта тамы паэзіі і перакладаў “Карусель лістапада”, “Радзімы роднай краявіды”, “Слонімскі сшытак” і многія іншыя.
Ігар Бурсевіч пераклаў на беларускую мову “Яўгенія Анегіна” Пушкіна, вершы Міхаіла Лермантава, Мікалая Някрасава і многіх іншых расейскіх паэтаў. Свае кнігі ён дарыў землякам і сябрам. А астатні тыраж вёз у Расею, і жартам казаў, “няхай ведаюць, што наша мова прыгажэйшая за расейскую”.
Пахавалі Ігара Бурсевіча далёка ад Слонімшчыны на могілках у Балашысе, хаця заўсёды казаў, што хоча ляжаць са сваімі землякамі на вясковых могілках у Чамярах:
Толькі тут заўсёды сэрца,
Сярод велічы бароў.
Жаўруком таемна б’ецца
Разам з жартамі сяброў…
Барыс Баль, Беларускае Радыё Рацыя
