Крылатыя выразы пра беларускую мову
21 лютага – Дзень роднай мовы. Значны ўклад у развіццё беларускай літаратурнай мовы на народнай аснове ўнеслі Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч, Альгерд Абуховіч, Францішак Багушэвіч. Янка Лучына, Адам Гурыновіч, Янка Купала, Якуб Колас, Цётка і многія іншыя беларускія літаратары. Памятаеце, як пісаў яшчэ Дунін-Марцінкевіч: “Хоць і мовы замежныя дзяўчына знала, але родную мову сваю шанавала”.
Пра беларускую мову напісаны тысячы паэтычных радкоў, а таксама крылатых выразаў. Некаторыя з іх друкуем на нашым сайце.
*Не пакідайце ж мовы нашай беларускай, каб не ўмёрлі! Той люд жыве, што свае песні мае (Францішак Багушэвіч).
*Роднае слова – гэта першая крыніца, праз якую мы пазнаём жыццё і акаляючы свет (Якуб Колас).
*Магутнае слова, ты, родная слова, са мной ты на яве і ў сне (Янка Купала).
*Роднае слова! Ты тлумачыш усе дзівы свету (Цётка).
*Трэба заўсёды вывучаць сваю мову. Прыслухоўвацца да народных гутарак (Кузьма Чорны).
*Хто забыў сваіх продкаў – сябе губляе, хто забыў сваю мову – усё згубіў (Уладзімір Караткевіч).
*Неруш ранішні – роднае слова, мне слухаць цябе, пакуль гляджу (Рыгор Барадулін).
*Хто мову сваю ганіць – матчын дар, не прынясе карысці ён народу (Анатоль Грачанікаў).
*Калі слову, то й сэрцу баліць (Еўдакія Лось).
*Беларусь – мая маці і мова, паветра і хлеб (Пімен Панчанка).
*Народ пранясе цябе, родная мова, святлом незгасальным у сэрцы сваім (Максім Танк).
*Ты геніяў свету дарыла, о маці-мова (Васіль Жуковіч).
*Гаварыць па-беларуску – гэта модна,
Мовы маці, кажуць, не забыць.
Для мяне ж гэта не модна, толькі родна –
Гэта так, як піць, як есць, як жыць (Ларыса Геніюш).
*Ацалела і пад наваламі –
Не згарэла ў ліхім агні.
Мова наша – вогнетрывалая,
Быцам брэсцкія камяні (Павел Марціновіч).
*Пакуль верас жыве – жывы пах верасовы –
Мова люду майго, Беларуская Мова! (Сяржук Сокалаў-Воюш).
Беларускае Радыё Рацыя
